تدري وش اللي بـ هالدنيآ يضآيقني ؟
. . . . . . . . . . إنڪ على طول تنسآني مع أحبآبڪ
أنا [ غيآبڪ ] ورب البيت > يخنقني
. . . . . . . . . . بس إنت قلي : بغيابي ڪيفهآ أعصآبڪ ؟
خطرتّ مره فـِ بآلڪ .. . يآمفآرقني ؟
. . . . . . . . . . مآمرّ [ طيفي ] عليڪ وسهر أهدآبڪ ؟
مآ طوقتڪ الهمـوم ؟ اللي > تطوقني
. . . . . . . . . . مآحرڪتڪ الحروف اللي على ڪتآبڪ ؟
أنا ( أحبڪ ) ومـو لآزم تصدقني
. . . . . . . . . . أنا ( أبيڪ ) وذبحني الشوق بغيآبڪ
أنا بدونڪ : حزيـن ومـآني طآيقني
. . . . . . . . . . أنثـر بقآيآ حطآمي ../ وأجمع عتآبڪ
قلبي وهـو قلبي : إمعيـيّ يرآفقني !
. . . . . . . . . . شِوفه : ذبحه الحنيّيّن إيطقطق أبوآبڪ
مخنوق من غيبتڪ لو فيڪ : تلحقني ؟
. . . . . . . . . . يمڪن أموت ويڪون الموت بسبآبڪ !
طآلبڪ قبل ( المفآرق ) بس > عانقني
. . . . . . . . . . عشان تبقى معآيه [ ريحة ثيآبڪ ]
عشان لآآ هزني [ شوقي وزهقني :
. . . . . . . . . . أشم ريحـة غلاڪ / وألعـن غيآبڪ